مقدار مستربچ پلی استایرن که به مدت 10 دقیقه از سوراخی در مذاب عبور می کند و دمای تنظیم شده را MFI یا شاخص جریان مذاب آن پلیمر می گویند.
این شاخص در واقع برای نشان دادن سطح روانی پلیمر به عنوان معیاری از قابلیت اکستروژن است. به طور کلی، با افزایش شاخص جریان مذاب وزن مولکولی MFI، مقاومت کششی، مقاومت در برابر ترک، دمای نرم شدن و گرانش، مقاومت شیمیایی پلیمر کاهش می یابد.
این شاخص با ویسکوزیته رابطه معکوس دارد و با افزایش ویسکوزیته MFI کاهش می یابد. از این ویژگی برای شخصی سازی گرید پلیمرهای گرید پتروشیمی و اینکه این پلیمر برای چه فرآیندی و روش شکل دهی مناسب است استفاده می شود.
به عنوان مثال، گریدهای MFI بالا برای فرآیند تزریق و فرآیند MFI پایین برای اکستروژن استفاده می شود. افزایش دما در طول فرآیند باعث شکسته شدن زنجیره پلیمری می شود و در نتیجه مذاب بیشتری در یک زمان معین آزاد می شود و شاخص جریان مذاب MFI افزایش می یابد.
اگر دما بیش از حد بالا و نرمال افزایش یابد، زنجیره های ماتریس پلیمری ممکن است به هم بچسبند و یک پدیده متقاطع تشکیل دهند که MFI را کاهش می دهد، بنابراین هنگامی که این ماده در اکسترودر روی MFI وجود دارد، مواد خروجی و همچنین مواد MFI بر روی مقدار مواد موجود در اکسترودر و بنابراین دما تأثیرگذار است.
عوامل دیگری مانند تغییر میزان مرگ و میر، شرکت خنک کننده ترکیبات و هر عاملی که بر خواص رئولوژیکی پلیمر تأثیر می گذارد، باعث تغییر این پارامتر می شود.
در حالت استاندارد، تغییرات MFI محصول نباید از 25 درصد مواد اولیه بیشتر شود. در برخی موارد، افزایش MFI نقش حیاتی در تولید و تشکیل محصولات میانی و نهایی دارد.
مستربچ آسانسور MFI با میزان مصرف بسیار پایین 50 درصد وزنی باعث افزایش MFI در پلیمرهای مبتنی بر پلی پروپیلن می شود. قابل ذکر است که افزایش درصد مصرف باعث افزایش نرخ این شاخص می شود
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.